Z różnych źródeł historycznych wiemy, że w Toruniu na początku istniały dwa Bractwa Strzeleckie – w Nowym i Starym Mieście. Gdy doszło do złączenia obu ośrodków w jedno miasto w 1454 roku, bractwa również połączyły się. Zespolonemu bractwu Rada Miasta nadała nowy statut („rolę”).

W 1411 roku staromiejski ogród strzelniczy mieścił się w międzymurzu (parchamie) przy bramie Staromiejskiej i sięgała aż do baszty Kociej. Nowomiejski ogród strzelniczy nadany w roku 1431, znajdował się w międzymurzu przy bramie św. Jakuba. Od 1489 roku Bracia korzystali z parchamu między Starym i Nowym Miastem.

Żerdzie z ptakami (kurami) używane do uroczystego strzelania o tytuł króla strzelców usunięte zostały w Nowym Mieście w 1575 roku, a w Starym dopiero w 1613 roku.

W 1905 roku zakupiono, za kwotę 2664 marek, sześć mórg ziemi na toruńskim Zieleńcu, gdzie w ciągu roku zbudowano nową strzelnicę z sześcioma stanowiskami strzeleckimi, a także budynek restauracyjny. Pierwsze strzelanie królewskie w nowej strzelnicy odbyło się w 1906 roku.

Po przerwie w działalności Bractwa w czasie drugiej wojny światowej i okresie Polski Ludowej, reaktywowane w 1999 roku Bractwo korzystało gościnnie z pomieszczeń Fortu IV, gdzie miały miejsce strzelania pneumatyczne. 27 marca 2000 roku decyzją władz miasta otrzymało w najem obiekty Fortu VI. Zbudowano tam strzelnicę otwartą 8-stanowiskową i 4-stanowiskową krytą w budynku Fortu.