Działalność bractwa toruńskiego była wysoko ceniona przez kolejnych królów polskich. Najstarszym zachowanym dokumentem dotyczącym bezpośrednio Bractwa w Toruniu, jest przywilej z dnia 9 maja 1685 roku nadany przez króla Jana III Sobieskiego w uznaniu zasług Bractwa dla obronności miasta. Dokument ten potwierdza poprzednie przywileje dla Bractwa, co świadczy, że takowe istniały już wcześniej.

Źródło: Archiwum Państwowe w Toruniu
Treść tego przywileju brzmiała:
Oznajmujemy naszem niniejszem pismem wszystkim, których to obchodzi i każdemu z osobna, że doniesiono nam przez naszych wiernych radców o męstwie obywateli Toruńskich i doświadczeniu ich w sztuce strzelania, którą od dawna tak uprawiają, że czasów pokoju i wojny armatę i obronę miasta im powierzono. A że sztuka strzelania, a raczej sztuka wojenna dla miasta koniecznie była potrzebną nasi Miłościwi Poprzednicy prawa nadawali i przywileje, a kto przed innymi sprawność swą okazał i znak trafił, wolny miał być przez cały rok od wszelkiego podatku, tak Królewskiego jak i miejskiego. A zwyczaj ten aż do naszych czasów zachowano. Ponieważ w czasie wojny, a szczególnie podczas szwedzkiej potrzeby oryginalne przywileje przez Miłościwych naszych Poprzedników Bractwu Strzeleckiemu nadane, zaginęły, otrzymaliśmy przez szlachetnego Jakuba Boyta, naszego sekretarza a członka tamtejszego bractwa zapytanie, o ile nadane przez naszych Poprzedników prawa i przywileje odnowić i zatwierdzić raczymy. A zatem podtrzymujemy zarządzenia naszych Miłościwych Poprzedników i życzymy sobie, aby sztuka strzelania we wszystkich częściach naszego Państwa a szczególnie i w Toruniu się krzewiła, a wszyscy obywatele tem chętniej i pilnie ją uprawiali, że wszystkie przez Wysokich Naszych Poprzedników Bractwu Strzeleckiemu przyznane prawa i wolności mocą Naszej władzy Królewskiej odnawiamy i zatwierdzamy. A jako powyższe aprobujemy i zatwierdzamy, chcemy odznaczyć Bractwo i wszystkich jego członków i zarządzamy, aby z nich najzdolniejszy, oraz rok rocznie jego następcy przez cały rok mieli wolny wyręb drzewa w lasach naszych Królewskich w Krobi niedaleko Torunia na opał i inne potrzeby domowe, a przyznajemy to temu, który ze wszystkich najprzedniejszy się okaże i palmę zwycięstwa odniesie. Dalej ma być od wszelkich ciężarów, kontrybucji i świadczeń publicznych na rzecz Skarbu Rzeczpospolitej, akcyz i różnych innych – jakykolwiek się zowią – obywatelskich danin, a prawa te przez Naszych Wielkich Poprzedników Królów polskich łaskawie nadane, przyznajemy najdzielniejszemu strzelcowi, który znak trafi a po nim rocznie jego następcom i zezwalamy na to, że prawa te przelać może na inną osobą z temi samemi wolnościami użytku a bez opłaty i przeszkody i wolny będzie zwycięzca przez rok cały od wszelkiego podatku i wszelkich świadczeń jako to Nasi Wielcy Poprzednicy miastu Elblągowi jak najłaskawiej przyznać raczyli.
To też żądamy od wszystkich których to obchodzi a przede wszystkiem od poborców jakichkolwiek kontrybucji, akcyz lub świadczeń do Magistratu miasta Torunia i polecamy i nakazujemy aby Bractwu Strzeleckiemu Toruńskiemu i członkom jego oraz corocznemu zwycięzcy – królowi kurkowemu wszelkie przywileje, wolności i prawa przez naszych Poprzedników nadane, a przez Nas obecnie zatwierdzone przez wszystkich były obserwowane a to pod utratą Łaski Naszej i pod groźbą kary za nieposzanowanie praw przez Nas gwarantowanych. Zatwierdzając powyższe własnoręcznie podpisujemy a rozkazujemy przyłożyć pieczęć naszą królewską.
Dan w Jaworowie dnia 9. maja Roku Pańskiego 1685 a 14. naszego panowania, Jan, Król